نمایش «واماندگی» در جشنواره سی وششم استان مرکزی اجرا شد

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در استان مرکزی، نمایش واماندگی به کارگردانی حامد احمد لو در اولین اجرای جشنواره به اجرا در آمد. در این نمایش نگاه دو گروه مخاطب را می‌توانیم بررسی کنیم.

یک گروه که ذهنیت درام دوست هست و یک گروه نگاه پست مدرن دارند. طبیعتاً این نمایش بر گروه دوم تأثیر بیشتری دارد. نمایش بر رویکردهای روانشناختی و اجتماعی پایه گذاری شده است. کاراکترها در حال نجات خود از این واماندگی یا درماندگی هستند.

استفاده از اختلالات روانشناسی بر اساس کمیت و کیفیت است. نبرد خودآگاه و ناخودآگاه است. جایگاه مخاطب در این اثر کجاست. مخاطب امروزی به خصوص در کشور ما به دنبال قصه و روایت است و این اثر به دنبال فرم بوده و ارتباطش با مخاطب عام به راحتی نیست.

این اثر بیشتر اصل بر دیدن است و مهم دیدن ماست. ارتباط مخاطب با این اثر نوع دیدن ماست و به دنبال مفهوم گشتن ما را از دیدن دور می‌کند. کلام در این اثر گرفته می شود و به دنبال ایجاد یک وضعیت و موقعیت است. تکیه بر بدن است و باید در غیاب کلام آنقدر توانا باشد تا بتواند مخاطب را در جای خود برای دیدن نگاه دارد. واماندگی بی صدا، درد افرادی رو فریاد میزنه که توسط آسیب های روانیشان زجر میکشند،

واماندگی با اشکال پیچیده، اختلال هایی رو به تصویر میکشد که خیلی ساده گریبان گیر خیلی از افراد میشوند، افرادی که کنار ما میشینن، راه میرن، غذا میخورند، زندگی می‌کنند و ما آنها را نمی‌بینیم و از آشوبی که در ذهنشون تحمل میکنن تصوری نداریم! این افراد میتونن همه ی ما باشن، واماندگی تصویر ذهن مارو به نمایش میگذارد، ما که بخاطر اختلالات روانی روند عادی زندگیمان تحت تاثیر قرار گرفته و کسی از دست و پنجه نرم کردن ما با زخم های ذهنمون آگاه نیست.