در حال بارگذاری ...
مهدی محمدی کارگردان تئاتر گفت:

جشنواره تئاتر «هنبو» سازوکاری برای ارتقا تئاتر خیابانی استان مرکزی

مهدی محمدی: خوشحالم از اینکه نطفه تئاتر خیابانی بصورت جریان جشنواره ای آن هم در شهر دلیجان که هنرمندان خوبی دارد درحال رخداد می باشد. ستاد اجرایی تشکیل شده از بدنه تئاتر دلیجان هستند و نیازمند حمایت تمام هنرمندان تئاتر دلیجان وحمایت قوی استان مرکزی است, درکنارهم بودن کمک بیشتری خواهد کرد حامی هم باشیم و تا این اتفاق بزرگی با قدرت رقم بخورد. 

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از استان مرکزی،  دومین دوره جشنواره تئاتر خیابانی استان مرکزی هنبو که در دلیجان برگزار می شود،  بهانه‌ای شد تا گفت و گویی با مهدی محمدی بازیگر و کارگردان شناخته شده استان مرکزی که همچنین در اولین دوره برگزاری  این جشنواره از اعضاء هیات بازبینی آثار ارسالی نیز بود, انجام بدهیم که در ادامه می‌خوانید:

در ابتدا نگاهی اجمالی به کارنامه هنری مهدی محمدی نشان می دهد وی؛ دانش آموخته کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس, کارشناسی ارشد بازیگری تخصصی تئاتر و سینما, مدرس بازیگری و فیلم سازی دانشگاه علمی کاربردی, مدرس بازیگری در استان مرکزی, ده دوره حضور در جشنواره بین المللی تئاتر فجر با عنوان کارگردان و بازیگر, کاندید جایزه کارگردانی در جشنواره تئاتر فجر در طی سه دوره, کسب جوایز مختلف کارگردانی و بازیگری و طراحی صحنه در جشنواره های مختلف داخلی می باشد. 
مهدی محمدی در گفتگو با خبرنگار دومین جشنواره تئاتر خیابانی استان مرکزی به بررسی وضعیت تئاتر خیابانی استان پرداخت و گفت: با تغییر ساختار اداری تئاتر در دهه هفتاد, تئاتر خیابانی از بدنه جشنواره تئاتر استان مرکزی جدا شد و تقریبا سه دهه تئاتر خیابانی استان فاقد یک فعالیت منظم و جشنواره ای بود, و همین امر باعث شد فعالیت ها در این زمینه به بصورت مجزا و گاها مستقیما برای ورود به جشنواره فجر و بصورت محدود صورت گیرد, معدود افرادی بصورت پراکنده و فاقد سازماندهی منسجم  یا با اجراهای سفارشی به فعالیت خود ادامه می دادند, حضور برخی هنرمندان بصورت شخصی و گاها حضور در جشنواره های مریوان و فجر و ارسباران که صرفا به این طریق رسالت شخصی خود را انجام می دادند, دردی را از تئاتر خیابانی استان دوا نمی کرد و باید گفت در مجموع تلاشها, اینگونه فعالیت های غیرمنسجم برای جامعه فرهنگی استان و مردم این استان ارمغانی را بهمراه ندارد. و کمکی به ارتقاء فرهنگ جامعه فرهنگی و هنری استان نخواهد کرد.
وی با مثبت ارزیابی کردن جشنواره استانی اظهار داشت: اکنون خوشبختانه با وجود جشنواره تئاتر خیابانی هنبو یک جریان و سازوکار تازه ای را در سطح استان می توان مشاهده کرد و اینگونه می تواند تئاتر خیابانی دوباره جایگاه مناسب و جشنواره ای خود را بدست آورد. اکنون با برگزاری دومین سال جشنواره تئاتر خیابانی در شهرستان دلیجان و تلاشهای فراوان هنرمندان و دست اندرکاران برگزارکننده آن, این جشنواره درحال یافتن جایگاه اصلی خود می باشد وازطفلی نوپا به سمت بزرگ شدن و پختگی پیش می رود.
محمدی همچنین با تاکید بر تاثیرات مثبت این جشنواره بر تئاتر خیابانی استان افزود: با این ساز وکار ما می توانیم به عنوان کارگردان و گروهها وارد عرصه شویم و از طریق این کانال راهی برای حضور در سطوح بالاتر مثل حضور در جشنواره های مریوان و جشنواره فجر فراهم گردد. البته این مهم برعهده شورای سیاستگذاری ودست اندرکاران این جشنواره می باشد که با توجه به شواهد و زحمات دست اندرکاران جشنواره امید زیادی میرود که از عهده این مهم برآیند.
وی در ادامه افزود: زمانی تئاتر خیابانی بر مبنای رسالت واقعی خود موثر خواهد بود که جامعه را دچار تغییر کند و زمانیکه جامعه بسمت تغییر و اصلاح امور وضعیت کنونی حرکت کرد, تئاترخیابانی کارکرداصلی خودش را انجام داده است. محمدی در ادامه با بیان راهکار برای ارتقاء سطح تئاتر خیابانی در استان ادامه داد:
باید تاکید کنم با توجه به اینکه قریب به 3 دهه می باشد که تئاتر خیابانی استان مرکزی از نظر جشنواره ای جایگاه خود را از دست داده واز رسالت اصلی خود نیز بازمانده است. راه حل به ساز و کارانجمن نمایش و کانون تئاتر خیابانی استان مربوط می باشد که باید در سطح مدیریتی به درستی تعریف شود و به شکلی مستقل از تئاتر صحنه ای (از نظر مالی و اقتصادی) نگریسته شود, و این مهم نیاز به این دارد تا یک پشتوانه اقتصادی قوی و همه جانبه از سوی سازمانهای فرهنگی در جهت ترویج و اشاعه مسائل و معضلات فرهنگی خود بکار گرفته شود, در غیر این صورت تئاتر خیابانی برای همیشه طفیلی ای در کنار سایر فعالیت ها و جشنواره ها خواهد ماند.
مسئله بعدی مهم, برنامه ریزی برای اجرا در سطح استان می باشد که باید براساس فرهنگ و نیاز زندگی, اقلیم و مدل فرهنگی خاص آن شهر تهیه شود وهر اقلیم برآن اساس, تئاتر ویژه خود را اجرا نمایند. حضور مردم در تماشای اثری خیابانی, حلقه ی آیینی مدرنی است در اطراف آن اثر, که زنده و فعال است. پس آیین های هرشهر باید در نظر گرفته شودکه نیازمند مدیریت صحیح و یک برنامه ریزی کلان می باشد, تا فرهنگ و تئاتر خیابانی بدرستی نشر داده شود, از هنرمندان این عرصه باید دعوت شود, فراخوان صورت گیرد, توجیه شوند تا کارکرد تیاتر خیابانی را در شهرشان بشناسند وبرنامه ریزی فصلی و سالانه صورت گیرد و اینگونه مردم را درگیر یک اتفاق فرهنگی بزرگ کنند. 
وی در بخش پایانی سخنانش گفت:آموزش اساس کار این عرصه می باشد و دیدگاه من این است؛ اول آموزش فکری درست را به

هنرمندان تئاتر آموزش دهیم. 
در طی 2500سال تاریخ تئاتر, 2000سال گروهها در درون خیابانها و مراکزو اماکن آیینی و عبادی به اجرا می پرداخته اند و بسیاری از رویدادهای فرهنگی و فکری و اجتماعی دنیا در طی این 2000 سال رقم زده شده وآگاهی بشر را ارتقا داده است. 
علت تغییر وضعیت از حضورتئاتر در خیابانها به سالنها همان تغییر شرایط اقتصادی بوده تا صرفه اقتصادی تئاتر فراهم گردد. اما امروزه دیده می شود که انواع تئاتر محیطی و شورایی و انواع گونه های مختلف تئاتری که با مردم و بیرون از سالن ارتباط دارد دوباره در حال رونق گرفتن می باشد, زیرا نیاز به نفوذ به درون جامعه دیده شده, امروزه کارهای اساسی همانند درمانهای پزشکی و شرکت در حل معضلات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و جوانب مختلف زندگی مردم یک شهر از اثرات اساسی و مهم تئاتر خیابانی می باشد که هنرمندان باید به آن واقف باشند. می دانیم که قریب به اتفاق هنرمندان استان بصورت صحنه ای فعالیت نموده اند
پس آموزش هنرمندان بسیار مهم می باشد تا عمیقا کارکرد تئاترخیابانی را درک کنند و بدانند چقدر حتی می تواند مهمتر از تئاتر صحنه ای باشد و اثر قدرتمندتری بر جامعه داشته باشد, آموزشی فراتراز تکنیک لازم است تا بدانیم و بفهمیم که تئاتر خیابانی در دنیا چه انقلابهایی را رقم زده, چه تغییرات سیاسی اقتصادی اجتماعی بزرگی را بوجود آورده و از خود بپرسند آیا من هم می توانم چنین تاثیری از هنر خود برجا بگذارم و معضلاتی از جامعه ام را حل کنم؟ با درک این مساله حالا من دانش پیدا کرده ام و تئاتر خیابانی را بدرستی به نتیجه رسانده ام.

گفتگو از سارا وثوقی
 




نظرات کاربران